Het thema van de Boekenweek, die deze week plaatsvindt, is De moeder de vrouw. Hoe toepasselijk. In mijn boek ‘Ik ben niet van suiker’ beschrijf ik hoe mijn leven als getrouwde, zelfstandige, werkende vrouw van dertig plotsklaps verandert, wanneer ik zwanger raak van mijn dochter Bente. De impact van de zwangerschap op mijn lichaam en daardoor later ook op mijn geest, is onmetelijk groot. Ik krijg niet de kans om toe te groeien naar het moment van haar geboorte, dat uiteindelijk met 28 weken ook veel te vroeg komt.
Het moederschap overvalt me. In eerste instantie weet ik niet hoe ik me moeder moet voelen van een prematuur kindje in een couveuse. Vrij snel groeit dat moedergevoel en kan ik geen afscheid meer nemen. Het doet steeds veel pijn om haar achter te laten in het ziekenhuis en thuis met een lege box geconfronteerd te worden. Maar ik ga door. Totdat ze na tien weken eindelijk mee naar huis mag. Dan slaat mijn twijfel over het moederschap weer toe en haalt het me volledig onderuit.
De beslissingen die ik daarna gedurende mijn ziekte- en herstelproces neem, zijn verre van gemakkelijk. Het besluit om me na tweeëneenhalf jaar ‘aanklungelen’ te laten opnemen in een kliniek voor onverklaarde lichamelijke klachten neem ik voor Bente. Het kan niet langer doorgaan, zoals het gaat. Hoe pijnlijk ook, ik besluit om veel minder bij haar te zijn als ze twee is, om op de lange termijn een goede moeder voor haar te kunnen zijn. Een waar ze van op aan kan. Mijn missie lijkt geslaagd.
Maar later, in de periode van mijn terugval, kan ik wederom met grote regelmaat niet voor haar zorgen. Ik ga al spugen van angst bij de gedachte. Daar voel ik me heel vaak schuldig over. Dat maakt de spanning en het overgeven echter alleen maar erger. Naarmate Bente ouder wordt, zie ik wat het met haar doet. Het is genoeg met vechten tegen mezelf en de verwachting dat ik een onafhankelijke, werkende moeder kan zijn. Het roer moet om. Ik moet accepteren dat het moederschap al een baan op zich is en de belangrijkste in mijn leven. Alles wat ik daarnaast kan doen is de kers op de taart. En door los te laten, is de rust teruggekeerd in mijn lijf en leven. En ben ik nu de vrouw en moeder, die ons allebei gelukkig maakt.
Klik hier om ‘Ik ben niet van suiker’ te bestellen.
