Wereld Diabetes Dag is een mooi moment om stil te staan bij mijn diabetesjaar en dit in een gedicht samen te vatten.
Mijn gedicht is op Gedichtendag, 25 januari 2018, ook op de social media geplaatst van Accu-Chek Nederland.
Zestien jaar
insuline spuiten, elke dag,
Goed opletten wat wel en niet mag.
Ondertussen een
groeiend gevoel,
Hier klopt iets niet, dat is wat ik bedoel.
Er volgt een
onderzoek naar mijn DNA,
Een spannende tijd waar ik me dapper doorheen sla.
Dan blijkt, ik
heb zoals verwacht,
Geen type 1, er speelt een andere kracht.
Het is een genafwijking,
heel zeldzaam,
Transiënt Neonatal Diabetes Mellitus is de naam.
Hulptroepen zijn
nodig voor mijn alvleeskleir,
Ik voel me net een pionier.
De insuline wordt
gestaakt,
En vervolgens de omslag naar pillen gemaakt
Het werkt, mijn
lichaam reageert,
Verschillende doseringen heb ik uitgeprobeerd.
Het is fanatisch,
maar ook wennen,
Dat moet ik eerlijk bekennen.
In mijn hoofd zit
nog zo het spuitbeleid,
Toch zeg ik, ik heb absoluut geen spijt.
