Selecteer een pagina

Wat zag ik er tegenop, 40 worden. 40 klinkt zo oud. Ik had het ook bij 30. Toen had ik ook het gevoel dat dat het moment was, waarop ik allerlei belangrijke beslissingen moest nemen voor mijn toekomst, met als grootste vraag: wel of geen kinderen. Door de keuze voor wel kinderen stond mijn hele leven daarna volledig op zijn kop.

Toen er een klein hummeltje in mij huisde, functioneerde mijn lichaam niet meer op de manier zoals ik dat gewend was. De controle die ik altijd had om alles te doen wat ik wilde, ondanks mijn hartproblemen en diabetes, was ik abrupt kwijt. Ik raakte daardoor in paniek. Het vertrouwen in mezelf en in mijn lichaam werd compleet weggevaagd.

Het heeft me heel veel tijd en energie gekost om dat vertrouwen terug te winnen. Met veelvuldig vallen en toch telkens weer opstaan, heb ik mezelf door en door leren kennen. De afgelopen tien jaar hebben mij dan ook een flinke dosis levenservaring gegeven.

Boek
Met het publiceren van mijn boek ‘Ik ben niet van suiker. Levensverhaal van een zeldzame diabeet’ heb ik een heftig tijdperk afgesloten. Niet dat ik deze jaren ooit zal vergeten en af en toe kan het nog steeds tot intense emoties leiden, maar ik heb wel een manier gevonden om ermee om te gaan. Een manier om mezelf en mijn fysieke beperkingen te nemen zoals het is. En van daaruit te kijken wat er wel mogelijk is.

Eergisteren werd ik 40. En het voelt nu niet als oud. Het voelt veel meer als wijs. Ik weet welke zaken voor mij een gepasseerd station zijn, maar er ligt ook een wereld voor me open, waarin ik nog veel te ontdekken heb. En die ontdekkingsreis gaat nu beginnen.

Mijn wens is om anderen met mijn verhaal te inspireren. Mijn ervaringen te delen op een manier die niet de wet voorschrijft, maar waar anderen die dingen uit kunnen halen, die voor hen relevant zijn. Als schrijver, als spreker, als coach of wat dan ook. Maar in elk geval altijd als mezelf.

Kennismaken? Stuur me dan een bericht.