Als kind ontwikkelde ik een enorme bewijsdrang en wilde ik “normaal” zijn, net als mijn leeftijdsgenootjes. Ik wist dat ik een soort van diabetesverleden had en op mijn vierde een open hartoperatie had ondergaan. Ik merkte daardoor dat ik fysiek altijd achterbleef en dat wilde ik niet. Ik heb mij nooit écht gezond gevoeld.
Ook in de periode van mijn zwangerschap en de jaren erna was mijn gezondheid overduidelijk belabberd. Ik had niet alleen diabetes en die hartafwijking, maar ook een hoge bloeddruk, beschadigd netvlies in mijn ogen (retinopathie), een vertraagde maaglediging en mentaal was ik helemaal de kluts kwijt.
Niet ziek zijn
Toen het een aantal jaren geleden veel beter met me ging, ben ik me meer gaan verdiepen in het fenomeen ‘gezondheid’. Want wat is dat nou eigenlijk precies? Ik associeerde ‘gezondheid’ voorheen ook altijd met ‘niet ziek zijn’. En met de bovengenoemde opsomming kon ik mezelf dus nog steeds niet bepaald ‘gezond’ noemen. Ik voelde steeds meer dat dit de lading niet dekte.
WHO-definitie
Na de Tweede Wereldoorlog definieerde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) gezondheid als ‘een toestand van compleet lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welbevinden en niet slechts de afwezigheid van ziekte’. Oké, dat was al breder gedacht, dan dat ik tot op heden had gedaan. Toch bleef het knagen. Want hoe zit het dan met mensen die een chronische ziekte hebben, zoals ik? En ook als je geen ziekte hebt, kun je te maken krijgen met tegenslagen in je leven, die je uit je ‘toestand van welbevinden’ halen. Ben je dan meteen niet (meer) gezond?
Positieve gezondheid
Ik ging verder kijken en kwam in aanraking met het gedachtegoed ‘positieve gezondheid’ van Machteld Huber, die gezondheid een meer dynamische omschrijving geeft: ‘het vermogen van mensen om met de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen in het leven om te gaan en daarbij zo veel mogelijk eigen regie te voeren’. Dat raakte precies aan mijn eigen ervaring dat het er niet om gaat of je (chronisch) ziek bent of niet, maar om de manier waarop je daarmee omgaat. Het spreekt mensen aan op hun veerkracht en gedrag en dat betekent dat je er zelf invloed op hebt. Hoe fijn is dat!
Eindelijk gezond
Sinds ik het concept van positieve gezondheid heb leren kennen, kan ik ook met een bredere blik naar mijn eigen gezondheid kijken. Ik heb dan wel mijn fysieke beperkingen, maar daar pas ik mijn (dagelijkse) leven op aan. Ik ben gelukkig met mijn gezin, omring me met familie en lieve vrienden, geniet enorm van een wandeling of fietstocht over de dijk, heb ontzettend leuk werk gevonden dat bij mij past en waar ik veel voldoening uit haal en zie de toekomst met vertrouwen tegemoet.
Dus ja, ik voel mij eindelijk oprecht gezond. Ik gun je van harte dat dat ook voor jou zo geldt!
Meer weten over ‘positieve gezondheid’? Check dan de website van Institute for Positive Health eens: www.iph.nl.
